W Cyklu barokowym: część 1. pt.: Żywe srebro, część 2. pt.: Zamęt, część 3. pt.: Ustrój świata.

Dopiero w XX w. wyszło na jaw, że Newton więcej czasu poświęcał alchemii niż fizyce i matematyce. Współcześni historycy są zdania, że alchemia była w siedemnastowiecznej nauce wszechobecna. Neal Stephenson w najnowszym Cyklu Barokowym odsłania przed czytelnikiem moment narodzin nowożytnej nauki i racjonalnego świata cywilizacji Zachodu. Akcja trylogii rozgrywa się na przestrzeni 60 lat (1655-1714) niemal na całym globie. Angażuje dwory królewskie, myślicieli i filozofów, wynalazców i pisarzy, postaci historyczne i fikcyjne. Przez karty książki przewijają się wszystkie znaczniejsze osobistości siedemnasto- i osiemnastowiecznej Europy i Ameryki: nie tylko Newton, i Leibniz, ale także John Locke, Robert Hooke, Robert Boyle, Christiaan Huygens, Czarnobrody, cała rzesza królów i książąt, a nawet siedmioletni Ben Franklin. Pełno tu pojedynków i pościgów, lecz nie brak także opisów systemów filozoficznych, rekonstrukcji powstania rachunku różniczkowego i teorii Newtona. "Żywe srebro" opisuje losy geniuszy i niepowtarzalnej grupy siedemnasto- i osiemnastowiecznych wagabundów w tym punkcie historii, gdy nic jeszcze nie było przesądzone jak ukształtuje się nowożytna "nauka" i "ekonomia". Stephenson skupia się na odnalezieniu prawdziwych fundamentów cywilizacji XXI w., zbudowanej dzięki racjonalnemu opisowi rzeczywistości narzuconemu właśnie w epoce Baroku przez ludzi typu Newtona czy Leibniza. Dzięki temu stajemy się naocznymi świadkami otwarcia umysłów ludzkich na nowy, innowacyjny sposób oceny rzeczywistości. Pojawienia się nowych idei i prądów filozoficznych, które ukształtowały współczesną cywilizację Zachodu.