Seria Wielkie problemy naszych dzieci prezentuje historyjki psychoedukacyjne, służące zwerbalizowaniu problemu, a tym samym sprzyjające zrozumieniu lęków, obaw, niepowodzeń oraz pokazujące, jak należy sobie z nimi poradzić. Serię kierujemy nie tylko do dzieci, ale przede wszystkim do rodziców i nauczycieli. Pozwoli im ona wspierać dzieci i będzie pomocą pedagogiczną w nabywaniu umiejętności rozwiązywania różnych trudności oraz budowaniu relacji z innymi, a uczniów uwrażliwi na potrzeby innych. Opowiadanie dotyczy problemu przemocy w rodzinie. Książka zaczyna się od przedstawienia ojca, w taki sposób, jak widzi go jego syn Andrzej. Chłopiec uważa, że jego ojciec jest dobry. Jego wygląd może nie jest idealny, ale podoba się zarówno mamie Andrzeja, jak i jemu samemu. Opis ten jest humorystyczny, bowiem tata był łysy, miał wąsy, z których mama się śmiała, porównywała ojca do kozy, miał duży, ale miękki brzuch, był silny i często bawił się ze swoim synem. Jednak ten dobry ojciec pewnego dnia stał się obcy, krzyczał, rzucał meblami, nie był tym tatą, którego znał Andrzejek. Przed tą trudną i niezrozumiałą sytuacją chroni Andrzeja mama. Tłumaczy mu w sposób symboliczny powód takiego zachowania ojca. Porównuje ojca do skorupy, w której znajduje się szereg małych krasnali, podobnie jak rosyjska lalka-babuszka, babki w babie. Część z tych krasnali to strażnicy czuwający, by najmniejszy z nich - czarny krasnal zwycięża. Wtedy tata nie jest sobą. Lekarstwem na to może być rycerz, który potrafiłby dotrzeć do serca taty. (...) (fragment opinii - Barbara Surma) Andrzej ma cudownego tatę, bawi się z nim i bardzo go kocha. Jednak nagle w trakcie następuje zmiana: jakby obudził się w nim czarny człowieczek, który go odmienia, a Andrzeja napełnia strachem. Co zrobić w takiej sytuacji? (okładka)